Menselijk CYP2C9- en VKORC1-genpolymorfisme

Warfarine is een oraal antistollingsmiddel dat momenteel veel in de klinische praktijk wordt gebruikt en dat vooral bedoeld is voor de preventie en behandeling van trombo-embolische ziekten.Warfarine heeft echter een beperkt behandelingsvenster en varieert sterk tussen verschillende rassen en individuen.Statistieken hebben aangetoond dat het verschil in stabiele dosis bij verschillende individuen meer dan twintig keer kan bedragen.De bijwerking bloeding treedt op bij 15,2% van de patiënten die jaarlijks warfarine gebruiken, van wie 3,5% een fatale bloeding krijgt.Farmacogenomische onderzoeken hebben aangetoond dat genetisch polymorfisme van doelenzym VKORC1 en metabolisch enzym CYP2C9 van warfarine een belangrijke factor is die het verschil in de dosis warfarine beïnvloedt.Warfarine is een specifieke remmer van vitamine K-epoxidereductase (VKORC1) en remt zo de synthese van stollingsfactoren waarbij vitamine K betrokken is en zorgt voor antistolling.Een groot aantal onderzoeken heeft aangetoond dat het genpolymorfisme van de VKORC1-promoter de belangrijkste factor is die de ras- en individuele verschillen in de vereiste dosis warfarine beïnvloedt.Warfarine wordt gemetaboliseerd door CYP2C9, en de mutanten ervan vertragen het metabolisme van warfarine aanzienlijk.Personen die warfarine gebruiken, hebben een hoger risico (twee tot drie keer hoger) op bloedingen in de vroege gebruiksfase.